Spelling tegenover uitspraak

Tja, dat is wel echt ’n dingetje in het Engels. In het Nederlands hebben wij redelijk strakke spelling- en uitspraakregels. Vaak klinkt het woord zoals je het schrijft en schrijf je het woord zoals het klinkt.

In het Engels is dat helaas minder vaak het geval. De a, e en i bijvoorbeeld worden de ene keer heel anders uitgesproken dan de andere keer. Ook bij dubbele klinkers (ea/ei/oo etc.) gebeurt dat. Zo heeft ‘bear’ dezelfde klank als het Nederlandse ‘ver’, terwijl ‘hear’ rijmt op ‘vier’. De y in ‘ready’ klinkt ook totaal anders dan die in ‘year’. Aan de andere kant zijn er ook woorden die hetzelfde klinken maar juist een andere schrijfwijze hebben.

Nog wat voorbeelden

Klank gelijk, spelling verschilt:

• Meet – meat
• There – their

Dezelfde letters, andere klank:

• Have – slave
• Bread – tea
• Car – call

Wel schrijven, niet uitspreken

Sommige letters zijn in het Engels ‘silent’: je hoort ze helemaal niet.

Bijvoorbeeld de p als die voor een n of s staat:

• pneumonia, psychology

en de k voor de n:

• know, knee

Verwarrend zeg…

Onlogisch? Soms wel ja. Vooral lastig. Het is niet eenvoudig om alle Engelse spellingsregels uit je hoofd te leren. Het Engels kent meer zogeheten inprentregels dan het Nederlands. Dat wil zeggen dat je de spelling van een bepaald woord uit je hoofd moet leren.

Hoe doe je dat?

Een van de dingen die helpt om de combinatie van uitspraak en spelling in het Engels makkelijker onder de knie te krijgen is tegelijkertijd Engels te lezen en te beluisteren. Zo kun je een film kijken met Engelse ondertiteling of een podcast beluisteren terwijl je meeleest in de transcriptie. Vind je dit lastig of heb je hier vragen over, of wil je meer tips over Engelse spelling en uitspraak: laat mij je helpen!